ආනන්දය ආනන්දනීය කරන්නට නම්...... Ananada college Colombo

රසික සූරිආරච්චි නොහොත් කතන්දර කාරයා බ්ලොග් අවුරුදු උළෙලට ආවේ නිකම්ම නොවේ. ඔහු විසින් ලියන ලද පොත් ගොන්නක්ද සමගය. එදා ඔහු බ්ලොග්කරුවන් අතර බෙදා දුන් සිවුවසරක් මරදානේ පොත ගැන එදින එහි පැමිණි මා මිත්‍ර මාධ්‍යකරුවෙක් වන නිශ්මං රණසිංහයන් විසින් කකාගේ පොත ගැන කරන විග්‍රහයකි මේ.

සමාජයේ වන්දණිය යැයි සැලකෙන දේ සෙමින් සියුම්ව කොනිත්තන අමුත්තක් රසික සූරියආරච්චිගේ සිව් වසරක් මරදානේ කෘතියෙන් පැහැදිලි වෙයි.සිව් වසරක් වූ ඔහුගේ ආනන්දයේ ජීවිතය තුළ බොහෝ අත්දැකීම් ආනන්දනීය නොවන අතර එම අත්දැකීම් වින්දනය කරන රසික බොහෝ අය තුළ දළු ලන ආනන්දනීය සිහින ඉදිකටු තුඩකින් සූරා හරින්නේ ආනන්දයට අවපැහැයක් එක් වන ලෙස නොව,මේ සමාජයේ පවතින ගරා වැටි සංස්කාතික අගාධය තුළ ආනන්දය යනු අමුතු හිරු කිරණින් බැබළෙන තැනක් නොවන බව පැහැදිලි කරමින්ය. 

අධ්‍යාපනික වශයෙන් මෙන්ම භෞතික වශයෙන්ද රටේ අධ්‍යාපනය සම්බන්ධයෙන් බලපාන ගැටලු ආනන්දයට ද ඒ අයුරින්ම පොදු බව කතුවරයා ස්වීය අත්දැකීම් හරහා පෙන්වා දෙන්නේය.ඒවා දිනා ගැනීමට අරගල කිරීමේන්ද නොහැකි සමාජ වටපිටාවක ආනන්දයේ භෞතික වටපිටාවට එයට පමා වී හෝ විසදුම් ලබා දීමට හැකියාව ඇත.එහෙත් සමාජ යථාර්ථය තුළ වෙනත් අධ්‍යාපනස්ථානයකට මේ ගැටලු සදාකාලිකව නොවිසදෙන ඒවා විය හැකිය.එහෙත් වැදගත් මේ ගැටලු විසදීම කෙරෙහි දායක වන්නේ ආනන්දය සිහිනයක් කරගත් පිරිසගේ දායකත්වයෙන් නම් ඒ දායකත්වය වෙනත් තැනක් කරා මුදා නොහැරීමේ ගැටලුව මතු වන්නේ බොහෝ දෙමාපියන් ආනන්දයට ගොඩ වන්නට පඩියක් මතු වෙන තුරා බලා ඉනු විනා තොතැනක හෝ අලුත් පඩියක් තැනීම කෙරෙහි සිය භෞතික දායකත්වය දානය කිරිමට සිත් ඇති කර නොගැනීම නිසාය.

අවුරුදු උළෙල දා කතන්දර( නිල් ටි ෂර්ට්) සහෘද බ්ලොග් කරුවන් සමග

ආනන්දය තුළ ඇති භෞතික වටිනාකම් නිර්මාණය වන්නේ ද මේ සමාජයේ ඉහළ මෙන්ම පහළ මධ්‍යම පාංතික සමාජ සත්වයන්ගේ දායකත්වයෙනි.විවිධ වූ පංති පද්ධති ‍ වලට අනුගත මේ පිරිස් අතර යුක්ති ගරුක භාවය වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමේ විෂමතාවයන් ස්වීය ආර්ථික ව්‍යහුයන් සමග බැදී පවතින බව පැහැදිලි වන්නේය.ඇතැමෙක් සිය පියාගේ දේශපාලන ඥානයේ එල්බ සිටින අතර තවෙකෙක් රැස් විහිදන්නේ ස්වීය පවුල වටා ගොඩ නැගී ඇති අසීමාන්තික බලය පදනම් කර ගනිමින්ය.ඒවා දේශපාලනයේ හෝ ආර්ථික ශක්තිමත් භාවයේ ස්වභාවයන්ට සාපේක්ෂව අඩු වැඩි වන බව පැහැදිලිය. 


හොදම උදාහරණය කතුවරයා සිය මිතුරෙකු එවකට කැල්කියුලේටරයක් සම්බන්ධයෙන් හැසිරෙන ආකාරයත් ඔහුට සාපෙක්ෂව කැල්කියුලේටරය යන භෞතික වස්තුව පිළිබදව මැවෙන චිත්‍රයට අනුව එය දිනා ගත නොහැකි සම්පතක් බවට ඔහු තුළ ජනනය වන හැගීමත්ය.
ඒ වගේම පාසල් කාලයේ නූතන ප්‍රේමය ඉක්මවා ගිය අවිහිංසක බවක් සහ නිර්මාණශීලී පසුබිමක් එකල තිබූ බව රසික පැහැදිලි කරන්නේ එකල ප්‍රේමය පිළිබදව තිබූ ගෞරවය සහ බරපතල හැගීම් පිළිබදවද සංඥා කරමින්ය.ඇතැමෙකුට ඒ ප්‍රේම සිහින බදියාම තුළ සහ ප්‍රේමය තුළ විදින්නට වන පරාජිත හැගීම් අද බොහෝ දෙනෙක්ට නොදැනෙන හිස් බවක් ඇති කරන ආකාරය කතුවරයා බරපතල උදහරණ වලින් තොරව පැහැදිලි කරන අයුරු අපූරුය.
කොට සහ දිග කලිසම් සමාජ ආර්ථික තත්ත්වය පැහැදිලි කරන සංකේත ලෙස යොදා ගන්නා ඔහු ඇතැම් විට මතු පිටින් මෙය ස්පර්ශ නොකරන ගුරුවරුන් පවා ඒවා උපහාසයට හාස්‍යයට ලක් කරන්නට යාමෙන් කරන අපහරණය මරදානේ සිව් වසරක් තුළ මනාව පැහැදිලි කරන්නේය.එහෙත් එයට ඔරොත්තු දිය හැකි වානේ මෙන් ශක්තිමත් ගැටවර මානසික ශක්තීන් එයට ප්‍රතිචාර දැක් වූ ආකාරය විස්තර කරන කතුවරයා ඒ ඔරොත්තු දීමේ ශිෂ්‍ය ශක්තියට අනාගතයේ සාක්ෂාත් කර ගත හැකි ජයග්‍රහණ ද පැහැදිලි කරයි. 
මේ සියල්ල තුළ සිදුවන සමාජ ව්‍යසනයන් එක්තරා රටාවකට ලැබූ පරිණාමයන් බව නූතන සමාජ ඛේදවාචකයන්ට සාපේක්ෂව සිතන්නට හැකි පුළුල් වට පිටාවක් කෙරෙහි පාඨක මනසට දෙන මාර්ගෝප දේශනය ඉතාමත් වැදගත්ය.ඒ අයුරින් සිතන කළ රසික ස්වීය කෘතියට පසුබිම් කරනා ආනන්දය සමාජ සකේතයක් පමණක් පමණි.සෙක්කුව වටේ කරකෙන සේ ආනන්දය වටේ සිය අත්දැකීම් කරකවන රසික පාඨක මනස සෙක්කුවෙන් ගැලවී සමාජයේ විවිධ වූ ස්ථාන කරා ඇදෙන්නට හැකි පරිදි අසීමාන්තික කඹයක ඔතනු ලබයි.ඒ සීමාව දැන පමණ දිගු කර ගත හැකි නිදහස් සිතුවිලි වලින් යුක්ත වන විට රසික විසින් පුපුරුවා හරින සමාජ යථාර්ථය ආනන්දයෙන් ප්‍රඥාව කෙරෙහි යොමු කරන මාවතකට පාඨකයාගේ මනස යොමු කරවීම වැදගත්ය.

සියල්ල භෞතිකය.පාර භෞතික කිසිවක් සිදු වන්නේ නැත.එය මරදානේ සිව් වසරක් පුරා පැහැදිලි කරන සමාජ සත්‍යතාවය බව මට හැගේ. විශේෂයෙන්ම සංකල්ප රූප මත ජීවත්වන බොහෝ දෙනාට විද්‍යාලයේ නම අතිශයින් වැදගත් වන්නේ ද ඒ භෞතික වටිනාකම් නිසාමය.එහි ඇති මිථ්‍යාව වැපිරීම මේ නිසාම කිසිවෙක් නොපිළිගන්නා අතර ඒ හරහා කරන ආයෝජනය වැදගත් වන්නේ අධ්‍යාපනය ලබන පියස කුමක් වුව එය ප්‍රතිඵලයේ වර්ගඵලයේ මිනුම්දණ්ඩ නොවිය හැකි බවය.එසේ වීමට නොහැක්කේ ඇයි යන්නද ඔබ පැහැදිලි කරන්නේ සකලවිධ අධයාපන කේෂ්ත්‍රයේ ඇති බාධාවන් සහ නොසලකා හැරිම් ආදි සියල්ලම ද,ඕනෑම පාසලකට පොදු ධර්මතා බව ප්‍රායෝගික නිදසුන් මගින් පහදමින්ය.
කාලය වෙනස් කරන හැගීම් සමුදායන් හී පසුබිම සහ පදනම වන්නේ ලෝකයේ හැඩතල භෞතික වශයෙන් වෙනස් වීමය. 

කොන්කිරීම්,නොතකාහැරීම් හෑල්ලුකිරිම් ආදිය සිදුවන ගතානුගතික වැඩවසම් ඔළු එදා සිටම සමාජයේ අවපැවැත්ම උදෙසා බලපැවත්වෙන සමාජ දේශපාලනික කාරණා ද නොනැවතී සිදු වෙමින් පවතින බව පැහැදිලිය. ඒ සුපැහැදිලි බව ඇතැම් අමිහිරි යථාර්ථයක් රහට විදින්නට සැළස්වීමෙන් ජය ගැනීමට රසිකගේ ලේඛන හැකියාව සමත්කම් දක්වා ඇත.

නිශ්මං රණසිංහ