සයිබරයේ අපට බැරිද විද්‍යුත් හා මුද්‍රිත මාධ්‍යයට අභියෝගයක් වෙන්න

සයිබරය හේතුවෙන් වූ මරණ ගැන මේ දිනවල කතා බොහොමයකි. ඒ ගැන සයිබරයේ ලියැවුණු ලිපි ගණන ද බොහෝ ය. 

මේ කතා හරහා මුහුණු පොත තහනම් කළ යුතු යැයි ඇමැතිවරුන්ම කීප දෙනෙක් මේ වන විට තර්ක කරති. පුදුමය නම් ඒ අයට ද පුද්ගලික මුහුණු පොත් ගිණුමක් තිබීම යි. ඒ ලිපි ගොන්න අතර මා සිත් ගත් ලිපි දෙකකි රාජ් ලියු ලිපිය හා චාමි ගේ ලිපිය.

ඒ සයිබර් කතා ය.

සේයාරුව ගූගල් වෙතිනි

ඒ බොහෝ ලිපිවලින් දුටු දෙයකි නූතන ලංකාවේ ජනමාධ්‍යයේ භූමිකාව දැඩි විවේචනයට ලක්ව ඇති ආකාරය. එය ජඩමාධ්‍යයක් ලෙස ඒ හැම ලිපියකින්ම පාහේ අර්ථ දක්වා තිබිණි. මම ද මුද්‍රිත මාධ්‍යයට සම්බන්ධ වුවෙක්මි. එසේ වුව ජඩමාධ්‍ය යන උපහැරණයෙන් මට ද මිදිය නොහැකි තත්ත්වයකි පවතින්නේ. කතාව ලුහු කොට තැකිය නොහැකි ය. 

දැන් අපේ කතා බහ ට යමු. 

සයිබර් තහනම නොව විද්‍යුත් හා මුද්‍රිත මාධ්‍ය මගින් සිය දිවි නසාගන්නා සිදුවීම් රස කොට ප්‍රචලිත කිරීමයි වරද. මේ වරද නිවැරැදි කරන්නට වෛද්‍යවරු බොහෝ කලක සිට වෙහෙසෙති. එහෙත් එය මොක්කුන් ද අලින්ට වීණා වැයීමක් ම ව පවතී. මෙවන් පුවත් අලෙවියෙන් වන්නේ මහත් ව්‍යසනයකි. කවුරුත් රස කර කියෙව්වාට ඉන් වන සමාජ හානිය අති මහත් ය. තත්ත්තවය එසේ වුව දැන දැන මේ වරද මාධ්‍යකරුවන් කරන්නේ ඇයි. 

හේතුව එය නීතියක් නොව රීතියක් ව පැවැතීම යි. නීතියක් නැතිව රීතියක් සුරකින්නට ලාංකීය සමාජය අකමැති ය. එය නොදියුණු කම මිස අන් කුමක් ද?

මෙතැන දී පාඨක රුචිය මාධ්‍ය කරුවන් මෙවලමට ගන්නා අත කොළුව ව පවති යි. මුදලාලිලාගේ ඉල්ලුමට මාධ්‍ය කරුවා කරන්නේ සැපයුම යි. නො එසේ නම් පසු දිනට ඔහු ප්‍රශ්න පත්තරයකට උත්තර බැඳය යුතු ය. එය ද සත්‍යයකි. 

මොනතරම් වැදගත් වූ සයිබර් සටහනකටත් වඩා පාඨකයන් ග්‍රහණය කරගන්නේ හර සුන් දෑය, දෑස පිනවන සටහන් ය, සේයා රූ ය. 
ඒ ගැන අමුතුවෙන් ඔබට පෙන්වා දීමට අවැසි නැත. ඔබේම හරවත් සටහනක් හා හරසුන් කුණු රසයෙන් යුතු සටහනක් කියවන්නට නරඹන්නට එන පිරිසේ ප්‍රමාණයන් ඔබ ම එය මේ වන විටත් ඹබ දන්නවා ඇත.

ඉතින් අපට බැරිද සයිබරයේ සරන්නවුන් ලෙස, සිය දිවි නසාගන්න ගේ පුවත්වලට ඉඩකඩ වෙන් නොකරන්න යැයි හඩක් නගන්නට. අදාළ බලධාරින් ගේ දැස් විවර කරවන්න ට. මට හිතෙන හැටියට මෙය අපට කළ හැකි දෙයකි. අවශ්‍ය එකමුතුවයි, එකග තාවයි පමණයි.

මොනවද අපට කළ හැක්කේ

1. අප මෙහෙයවන හැම අඩවියකින් ඒ ගැන හඩක් නැගීම
2.සියලු දෙනාම එක්ව අදාළ බලධාරීන්ට මේ ගැන දැනුම් දීම
3. මේ සම්බන්ධයෙන් සම්මන්ත්‍රණයක් සූදානම් කිරීම
4. මෙයට විරුද්ධ වෛද්‍ය සංගමය වැනි ආයතන හා එක්ව වැඩපිළිවෙළකට යාම
5. ජනමාධ්‍ය අමාත්‍යවරයා ලේකම්වරයා ඇතුළුව සමස්ත මාධ්‍ය මෙහෙයවන්නන් ඒකාරාශී කොට කතිකාවක් ගොඩනැගීම.
6.ලාංකීය මාධ්‍යෙයන් මෙවන් තොරතුරක් පළ කළහොත් එයට එරෙහිව දැවැන්ත විරෝධතාවක් සයිබරයෙන්ම එල්ල කිරීම

මේ කළ හැකි දෙයින් අල්පයකි.

මම ද මේ වරද දැක දැක අකමැත්තෙන් එය කරන්නෙකි. එහෙත් ඒ අවමයෙන් ම ය. ඒ ගැන නිදහසට කරුණු මෙතැන නොලියමි. මෙය සමාජ යහපතක් වන දෙයක් සේ හැ‍ෙග් නම් එක් වෙමු අප සැවොම. කතිකාවක් ගොඩනගමු. සයිබරයේ අපි ඔවුනට සැබෑ අභියෝගයක් වෙමු.