සොඳුරු බ්ලොග් කරුවෝ නවකයන්ට අත දෙති Heartful bloggers give help for beginners

බ්ලොග් කලාවට පිවිසෙන්නන් උදෙසා ලියැවුණු සටහනකි මේ....

අද දවසේ බ්ලොග් කියවාගෙන යද්දී දුටු දසුනක් හේතුවෙන් මෙවන් ලිපියක් ලියන්නට සිතුවෙමි. බ්ලොග් ලියන්නන් ගේ ලෝකය අරුම තැනකි. විටෙක මරාගන්නා මත ගැටුම් ය. තවත් තැනක අපහාස ය. එසේම උපහාස ද ඇත්තේ ය. හිස් අවකාශයක් තුළ ඇතිවන මේ දේවල් දෙස උපේක්ෂාවෙන් බැලීමේදි මට නම් ඇතිවන්නේ තෘප්තිය මුසු සියුම් සතුටකි. 

මේ සියලු දේ කියන්නට හිතුණේ අද දවසේ දුටු බ්ලොග් සටහන් කීපයක් හා කමෙන්ට් කීපයක් නිසාවෙනි. තාක්ෂණ දැනුමක් නොමැතිව  ආරම්භ කළ අලුත් අඩවියකි 'සෙංකෝලය'. එහි උද්ගතව ඇති යම් ගැටලුවක් ගැන 'මාතලන්' මෙසේ කමෙන්ටුවක් දමා පෙන්වා දී තිබෙනු දුටුවෙමි. (නොගිය කෙනෙක් වෙත්නම් සෙංකෝලයට ගොඩවදින්න.)

    “ඔහේගේ පෝස්ට් සින්ඩියේ අප්ඩේට් වෙන්නෙ නෑ.. කවුරු හරි දන්න කෙනෙක් ගෙන් අහන්න. සහන් හා හිරු මේ පිළිබඳ දැණුවත්”

එයට පිළිතුරු ලෙස 'සහන්' හා 'හිරු' ගෙන් සාර්ථක උපදෙස් ද එ මගින් ගැටලුව විසැඳී ඇති අයුරුද දුටිමි.

මෙහි මගේ මතකය අතීතයට රැගෙන ගියේ හිරු එහි ම දමා තිබු “බ්ලොග්වල කමෙන්ට් කරද්දී” නම් ලිංකුව ඔස්සේ ගිය පසුවයි. ලිංකුවෙන් පාර පෙන්නා තිබුණේ මාරයාගේ හෝරාව වෙතට යි.

'මාරයා' එම පෝස්ටුව මගින් සිත නොරිදෙන ප්‍රහාරය එල්ල කොට තිබුණේ මා ආධුනික බ්ලොග් කරුවකු ලෙස එකල කළ කටයුත්තක දොස් දකිමින් ය. (එවන් ලිපි ද නවකයෙකුට මහගු අත්වැලකි)

චතුෂ තුෂර කුමාර (මාරයා) එම පෝස්ටුව ලියා නිහඬ වෙද්දී එතැන කමෙන්ට් කරුවන් අතර දැවැන්ත වාදයක් ඇවිලී තිබිණි. ලාවට දෙකක් ඇනගෙන සිටි මා එදා රැයක් පහන් කරමින් මේ වාදය ට එක් වූ අයුරු මට දැනුදු ගෙන එන්නේ හිතට සොම්නසකි. කිව නොහැකි ආහ්ලාදයකි. 

බ්ලොග් කරණයට පිවිසෙන සැවොම කියවිය යුතුම වාදයකි එය. එහි කමෙන්ට් ගණන 200ද ඉක්මවා ඇත. එම කමෙන්ට් කියවීම බ්ලොග් කරණයට පිවිසෙන්නෙකුට අත් පොතක් වනු ඇත.

තමන් ට විසිටර්ලා නැතැයි කියමින් හඬනවාට වඩා මෙවන් සංවාදයකට එක් වීමෙන් තම අඩවිය පිළිබඳ යම් පණිවුඩයක් අන්‍යයන්ට ලබා දිය හැකි බව බ්ලොග් කලාවට පා තබන්න කවුරුත් මතකයේ රඳවා ගන්න.

මා  බ්ලොග් ලියන්නට එක්ව තාම වසරක් ගෙවී නැතත් ඒ පටන් ගත් අතීතය සිහිවන විට අද බ්ලොග් ලියන්න ට එක්වන්නන් වාසනාවන්තයන් සේ සිතිය හැකියි. මා ලියන්නට ගත් මුල්ම පොස්ට් 10ය යන තුරුවත් දිනකට 10 දෙනකු පිටුවට ගෙන්වා ගැන්ම සිහිනයක්ව තිබිණි.

යන්තම් හෝ සමකයට ගොඩ වෙන පිරිස ටිකක් හො ඉහළ ගියේ අද මෙන්ම එදත් කාටත් අත දෙන 'මාතලන්' ට පින් සිදුවෙන්න ය. කමෙන්ට් හරහා මෙන්ම තම සින්ඩිකේටරය හරහාද මාතලන් එදා සිට අද දක්වාම කරනා ඒ මෙහෙවර අගය කළ යුතුම ය.

එකල නවකයන්ට අත දුන්, එසේම අද දවසේ ද අත හිත දෙන තවත් බ්ලොග් කරුවෙකි 'අටංපහුර'. අටංගේ මග පෙන්විමෙන් ගොඩගිය බ්ලොගකි 'හැලපකඩේ'. වැව් ඉස්මත්ත සහ සෙංකෝලයාම පවසන පරිදි ඒ දෙකට ද අටමා උදව් කර ඇත.

එසේම අද දවසේ අනුන්ට අත දුන් දසුනක් ඇස ගැටුණු තවත් තැනකි චන්දනගේ අඩවිය. මා ගොඩවැදුණේ 'චන්දනගේ අඩවිය' ට වුව යැවෙන්නේ 'නවදැලි හේන' ට ය. නවදැලි හේනේ පොස්ට් බ්ලොග් රෝල්වල යාවත්කාලීන නොවන රෝගයක් ඇතිව ඇති බව දැනගත්තේ ද 'චන්දන' නිසාය. 'චන්දන' රෝගය සොයාගන තිබූ අතර 'සහන්' එයට බෙහෙත්ද නිවැරදිව දී තිබිණි. නමුත් ලෙඩා නොකියාම රෝහලෙන් ගොස් ඇති බවක් ද එය කියවන විට දැක ගන්නට ලැබිණි. ඉතින් නවකයන්ට අත දෙන්නන් හැටියට 'චන්දන'ත් 'සහන්'වත් කෙසේ අමතක කරන්න ද?

එසේම යනෙන මඟක හමුවන හොඳ අඩවි පිළිබද අනෙක් සහෘදයන් දැනුම්වත් කරන පළපුරුදු බ්ලොග් කාරිනියකි 'හිරු', බ්ලොග් කරුවෙකි 'දේශකයා' හා 'සුදීක'. හොඳ දෙයක් ඇස ගැටුණු වහා ඒ බැව් අන්‍යයන්ට පැවසීමත් ඒ ඔස්සේ එම අඩවිවලට යන්නට පාර කීමත් බ්ලොග් කරුවකුට මොනතරම් වටින තල්ලුවක් ද?

මෙයිට අමතර තවත් කීපදෙනකු සිටියි. ඒ කමෙන්ට් හරහා පමණක් බ්ලොග් කරුවන් දිරිමත් කරන පිරිසයි. කෙන්ජි, DDT,සුමිත් නිරිඇල්ල, ප්‍රසන්න ඒ අතරින් කීපදෙනකු පමණී.
මේ නම නම් මට අමතව ගිය එකක් මතක් කළ ලංකාප්‍රිය සොයුරාට ස්තුතිය සන්ජීව මෙන්ඩිස්

ඇතැම් විට මේ කමෙන්ට් කරුවන්ගේ නිර්දය විවේචනයකට පවා අප ලක්වන්නට හැකියි. ඒත් අමතක නොකරන්න එවන් විවේචකයක් හරහා වුව ඔවුන්ගේ පැමිණිමත් සමඟ තව  බොහෝ පිරිසක් ද අප වටා එක්වන බව. තව ද මට අමතකව නම් නොකියවූ උදව් කළ මිතුරු මිතුරියන් සිටින්නට හැකියි. එවන් තැනක් වෙතොත් කමෙන්ටු හරහා වහා මතක් කර දෙන්න. 

අනක් පිරිස ඇනෝ මිතුරන් ය. ඒ අයද මහා මෙහෙයක් කරන හෙයින් ඇනෝ බ්ලොක් කරන්නේ ද යන්න ගැන දෙවරක් සිතන්න. එය තම රුචිකත්වය පරිදිය. මගේ නම් මතය ඇනෝ  සංකල්පය තිබිය යුතුය යන්නයි.

තම බ්ලොගයට කමෙන්ට් එකක් දැම්මොත් අඩුම තරමින් එයට ප්‍රතිචාරයක් දමන්නටවත් ඔබ සදාචාරාත්මක නොවුණොත් වනේනේ එතැනට එන පිරිස අඩුවීමක් බව සිතට ගන්න.

ඔබට ප්‍රතිචාර දක්වන්නාට ඔහුගේ අඩවියට ගොස් ප්‍රති ප්‍රතිචාරයක් දක්වන්න මැලි නොවන්න.

බ්ලොග් කලාවට පිවිසෙන්නන් වෙනුවෙන් ලියු මේ කතාව මං මෙසේ අවසන් කරන්නම්.

අපේ ගෙදරකට රජ කෙනකු පැමිණෙනවා යැයි සිතන්න. ඒ පැමිණෙන විට අවට පිරිස් ද බුරුතු පිටින් ම නිවසට ගොඩවෙනවා නේද? බ්ලොග් කලාවේත් මේ න්‍යාය ක්‍රියාත්මක වේ. බ්ලොග් කලාවේ හිනිපෙත්තේම සිටින 'කතන්දර', 'මාරයා' වැන්නවුන්ගෙන් කමෙන්ටුවක් වැටෙන්නෙ කොතැන ට ද? එතැන ට ද පිරිස යහමින් පැමිණේ. 

(සහන් අද දවසේ කතන්දරගේ පෝස්ටුවට දමා තිබූ කමෙන්ටුව සිහිවේ.මේ ඉල්ලිම ගැන දෙවරක් හිතන්න කතන්දර මහතා)

සියලු බ්ලොග් කරුවන් වෙනුවෙන් හැදූ Google+ සිංහල බ්ලොග් සමාජයට මෙතැනින් එක්වන්න

සිංහල බ්ලොග් අවකාශයේ පෙරළිකාරයන් කීප දෙනකුගේම ලයිස්තුවක් මට ඉන්බොක්ස් කර තිබුණා. මෙන්න ඒ ටිකත් දැන් එකතු කළා. (11.02am)

අරුණි ශපීරෝ

මහ වෙදනා

අභීත එදිරිසිංහ

ඇල්කෙමියා

ඇදුරු බිරිඳ

ඇනෝනිමස් ආතල්

දුකා
හෙන්රි (ඩූඩ්)
රයිගමහන්දිය
ඇල්කෙමි
පදුරු තලන රවි(කෙන්ජිගේ මතක් කිරීම)

ප. ලි.

මා මේ සටහන ලියන්නේ මා දන්නා කාලයේ අයගේ අද්දැකීම් ඇසුරිණි