ජනතා මෙහෙවරේ අවුරුදු 103ක් කියන්නේ පොඩි කාලයක් ද

අද (17)දිනමිණ පත්තරේ 103 වැනි උපන් දිනය යි. දිනමිණ 103වැනි උපන් දිනය සමරණ මේ මොහොතේ මා ද එහි සාමාජිකයෙකු වීම ගැන හිතේ  ලොකු සතුටක් වගේම අද හිතට පුංචි දුකකුත් නැතුවා නොවෙයි. ඒ මට එහි සැමරුමට ඉන්න නොලැබීම නිසයි. ඈත එපිටක සිටියත් හදවතින් මා ද මේ මොහොතේ දිනමිණ සමඟමයි.

සිය වැනි සමරුව දා කේක් එක

මේ වෙලාවේ මට සිහිවෙන්නේ දිනමිණ සියවැනි උපන් දිනය සැමරුව මොහොතයි. රැකියා තෘප්තිය ඉතාම ඉහළින්  හදවතට දැනුන දවසක් තමා එදින. සියවැනි උපන්දිනය සමරණ වෙලාවේ දිනමිණේ ප්‍රධාන කතෘවරයාව සිටියේ මහින්ද අබේසුන්දර මහතා.(මේ නම කියනවිටම බොහෝ පිරිසකට ඇලජික් වෙන බව නම් දන්නවා.) එදා ඒ උත්සවයේ දී ඔහු  සිහිපත් කළා අතීතයේ දී පත්තරවලට නිවුස් එව්වේ ටෙලිග්‍රෑම්වලින් බව. ඇමතුමක් ගන්න බුක් කර පැය ගනන් බලන් හිටි බව. අමාරුවෙන් සොයාගත් පුවත ගල් අච්චුවේ දමා මුද්‍රණය කළ අයුරු. පත්තර කලාව ඉන් පසු ව පා තබන්නේ මුද්‍රණ ක්‍රියාවලියේ ඊයම් යුගය.ඉන්පසු ලයිනෝ යුගයත්,පේස්ට් අපි යුගයත් පසු කරනවා.
වසර 103ක් සපිරෙන මේ මොහොතේ මේ මුලු ක්‍රියාවලියම 100%ක් පරිගණකයට භාර වෙනවා.එදා සිටි ආදී කතුවරුන් පත්තරයක් ජනතාව අතරට යවන්න කන්න ඇති කට්ට අපට ඉතා හොඳින්ම දැනෙනවා.

100වැනි උපන් දිනය දා මතකයෙන්

101 වැනි උපන් දිනය දා

101 වැනි උපන්දින සාදයේ මතකයෙන්

අද දිනමිණ නිමැවෙන්නේ වෙබ් පදනම මත සකස් කළ අතිශය දියුණු පරිගණක මෘදුකාංගයක් හරහායි.එය liberty news pro නමින් හැදින්වෙනවා. මෙහි ඇති විශේෂත්වය නම් ලොව කොතැනක සිට හෝ තමන්ගේ වැඩ කොටස පුවත් පත වෙනුවෙන් කරන්නට ඇති හැකියාවයි.
රට පුරා විහිදුන ප්‍රාදේශිය මාධ්‍ය කරුවන් එවන පුවත් මෙන්ම මාණ්ඩලික මාධ්‍යකරුව‍න් ලියන පුවත් හා සේයා රෑ නිමේෂයකින් මෙම මෘදුකාංගයට ඇතුළත් වෙනවා.

ලිබර්ටි මෘදුකාංගයේ මුහුණත

තම නිලයට හිමි මුර පදය යටතේ මේ මෘදුකාංගයට පිවිසීමෙන් තමනට හිමි වැඩ කොටස කොහේ සිට හෝ නිමකරන්නට මේ මගින් හැකියාව ලැබෙනවා. එපමණක් නොවෙයි ප්‍රන්ස පුවත් සේවාවත් රොයිටර් පුවත් සේවාවත් ඔස්සේ ගලා එන පුවත් ද එසැනින් මේ මෘදුකාංගය තුළටම එනවා. දැනට ඩිජිටල් කරණය වෙමින් පවතින අප මාධ්‍ය පුස්ථකාලයද මෙයටම ජාලගත වී තිබෙනවා.
ලිපියක් ලිවීමේ දී අවැසි තොරතුරක් හොයන්නට දැන් පොත් පෙරලමින් පුස්ථකාලයේ කරක් ගහන්නට අවශ්‍යතාවක් නෑ. හැම තොරතුරක්ම මේ හරහා ලබා ගත හැකියි.
අද දිනමිණ තුළ මේ සුපිරි පහසුකම් මාධ්‍යකරුවන්ට ලබා දී තිබිය දී ත් කණගාටුවට කරුණ නම් මාධ්‍ය කරුවන් බහුතරයක් මේ වැඩපිළිවෙළට අනුගත නොවීමයි. ඒ පරිගණකයට ඇති බිය නිසාද පෑන අතහරින්නට ඇති අකමැත්ත නිසාද යන්න අපැහැදිලියි.
මේ සුපිරි මෘදුකාංගය හදුන්වා දෙන්නට වසරකට පමණ පෙර සිට මිලියන 3.6ක් වැය කොට ප්‍රාදේශිය මාධ්‍යකරුවන් 300ක් සඳහා සම්පූර්ණ පුහුණුවක් ලබා දුන්නත් තාමත් බොහෝ දෙනෙක් පුවත් එවන්නේ ෆැක්ස් මගින්. දිනමිණට වසර 103ක් පිරෙන මේ මොහොතේ මා ඉල්ලා සිටින්නේ උදාවී ඇත්තේ පරිගණක යුගය බැවින් බමුණු මත පසෙක ලා අප එයට අනුගත වී සුපිරි තාක්ෂණයේ පහස ලැබ නවලොවට පහසුවෙන් පිය නගමු කියලයි.
දිනමිණ ගැන මං මෙහෙම ලියන කොට ලැබෙන ප්‍රතිචාර පිළිබඳවත් යම් අදහසක් තිබෙනවා. ඉතින් ඒක නිසා ඒකත් මම ම කියන්නං.
කඩේ යන්නේ නැතිව ගෙදර පලයං වගේ  ප්‍රතිචාර ලැබෙන බව මා හොදින්ම දන්නවා. මහින්ද අබේසුන්දර නම් මේ වගේ තැන්වල කෙළින්ම කියනවා ඔව් මං යන්නේ කඩේ නෙමේ සුපර් මාකට් කියලා. රාජ්‍ය මාධ්‍යයක් වූ විට කවුරු රජය කළත් දිනමිණ ගෙනියන්නේ රාජ්‍ය හඬ.කෙටියෙන්ම මට කියන්න ඇත්තේ එපමණයි.
103 වැනි වසර සමරණ දිනමිණ මෑණියනි, සියක් වසරක් ඔබ පොෂණය කරන්නට උර දුන් සැමට උපහාර පුදමින් මා පතන්නම් 
දිනමිණ සදා කල් වැජඹේවා.....