හිතට ආවට ලියපු සිතිවිල්ලක්

සේයා රුව සොයා දුන්නේ රුවා.....

ඇය

පොත් ඉරුව අතර රැඳි

විඩා බර මගෙ නෙතට

අඳුර ඇවිටිලි කරයි

සැතපෙන්න යහන මත

හද මගේ චංචලයි

සිතු දැහැන පැටලිලා

නිදි කුමරි තවම නැත

සැතපුවේ මා නෙතඟ

සුසුම් වැල් ගලා එයි

නිමක් නැති විලාසෙන් 

ඇයිද සඳවතියෙ නුඹ

අමනාප වූ ලෙසම

හෙට නැගෙන හිරු මඬල

දිනෙක අරමුණු ගෙනෙයි

සොබාදම ඔප දමා

තුරු ලතා දලු දමයි

සැවුලන්ගේ ගී හඬින්

අරුණැල්ල පණපොවයි

නවමු සිතුවිලි රැගෙන 

හෙට දිනක් උදාවෙයි

කෙමෙන් විත් අඳුරු රැය

යළිදු හොල්මන් කරයි

හද ගැහෙන හැමවරම

සිතට බිය උපදවයි

ඔහු

සැතපෙන්න කුමරියේ

නිසසලව සයනයේ 

එළිය මෙන් කළුවරද

ජීවයයි ලෝකයේ

නිදි කුමරු පැමිණේවි

ඔබව සතපාලන්න

චංචලව ඇති ඔබේ

හද මඬල සනසන්න

සඳු මෙන්ම හිරු කුමරු 

පෙම්බරය කුමරියේ

සුසුම් වැල් ඉවත ලා 

හිනැහෙමුද නැගෙණියේ

හිරු නැඟෙයි තිර ලෙසම

අපට සැනසුම රැගෙන

වෙර දරමු පියඹන්න

අපේ ලොව ජය ගන්න

සියොත් ගී හඬ මැදින්

හිරු කුමරු හිනැහේවි

පැතුම් පොදි බැඳගනිමු

වැට කඩොලු බිඳලන්න

අඳුර යළි පැමිණියද

නොහැක ඔබ රවටන්න

හද ගැහෙන හැම වරම 

දිරිය තව තව ගන්න